Coraz częściej pracownicy naszego biura rachunkowego PRWT otrzymują zapytania od klientów odnośnie możliwości skrócenia odpoczynku pracowników do 24 godzin, co wiąże się częstokroć ze zlecaniem pracownikom pracy w godzinach nadliczbowych.
Wyjaśniając to zagadnienie odpowiadamy, że skrócenie odpoczynku do 24h ze standardowych 35h może być zastosowane wyłącznie w 3 przypadkach:
1) jeżeli dotyczy to pracowników zarządzających zakładem pracy (art. 132 § 2 pkt 1 KP)
2) w przypadkach konieczności prowadzenia akcji ratowniczej, usunięcia awarii (art. 132 § 2 pkt 2 KP)
3) w przypadku zmiany pory wykonywania pracy w związku z przejściem na inną zmianę, zgodnie z ustalonym u pracodawcy rozkładem czasu pracy (art. 133 § 2 KP).

Jeżeli nie dotyczy to przypadków określonych w dwóch wyżej wymienionych punktach to można w niektórych przypadkach rozważyć opcję 3, tj. przypadek dotyczący zmiany czasu wykonywania pracy wynikającej wyłącznie z przejściem pracownika na inną zmianę. Nawet w tym przypadku przyjmuje się, że skrócenie odpoczynku może nastąpić jedynie wtedy, gdy nie ma innej możliwości i skrócenie to może nastąpić wyłącznie w odpowiednim zakresie (nie można automatycznie skracać do 24h, jeżeli jest możliwe zachowanie np. 34h odpoczynku). Wyjątek ten nie dotyczy więc przypadków, gdy niemożność zachowania 35h odpoczynku wynika nie z przejścia na inną zmianę, lecz z konieczności pracy w nadgodzinach nadliczbowych.
Decydując się na taką opcję i podejmując decyzję o skróceniu 35h odpoczynku, należy mieć na uwadze, że skrócony czas odpoczynku powinien zostać wyrównany w danym okresie rozliczeniowym (nie wynika to wprost z przepisów prawa, jednak z przepisów unijnych oraz orzeczeń Sądu Najwyższego).Należy pamiętać o tym, że zastosowanie wyjątku polegającego na skróceniu odpoczynku 35h bez zaistnienia którejkolwiek z podstaw opisanych w KP stanowi naruszenie praw pracowniczych i może narazić osoby podejmujące taką decyzję na konsekwencje.