Istotnym zagadnieniem wiążącym się ze sprawami dotyczącymi urlopu, z jakimi spotykamy się w ramach naszej spółki księgowej PRWT, jest kwestia dopuszczalności podziału urlopu na części krótsze niż 14 dni.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że zgodnie z art. 152 § 1 Kodeksu pracy, „pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego”. Art. 161 Kodeksu pracy obliguje pracodawcę do udzielenia pracownikowi urlopu w tym roku kalendarzowym, w którym pracownik uzyskał do niego prawo.

Natomiast, stosownie do art. 162 Kodeksu pracy:

„Na wniosek pracownika urlop może być podzielony na części. W takim jednak przypadku co najmniej jedna część wypoczynku powinna trwać nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych”.

Z powołanych przepisów wynika zasada jednorazowego udzielenia pracownikowi urlopu wypoczynkowego w pełnym wymiarze. Urlop wypoczynkowy podlega podziałowi na części na wniosek pracownika. W przypadku podziału urlopu na części, zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu, co najmniej jedna część wypoczynku powinna trwać nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych. Wnioski w zakresie podziału urlopów powinny być składane przez pracowników na etapie planowania urlopów przez pracodawcę. Sporządzenie planu urlopów jest obowiązkiem wynikającym z art. 163 § 1 k.p., wyjątek stanowi sytuacja, gdy organizacja związkowa wyraziła zgodę na brak sporządzenia planów. Ustalając plan urlopów albo uzgadniając termin wykorzystania urlopu indywidualnie z pracownikiem, pracodawca powinien uwzględnić warunek sformułowany w art. 162 zd. 2 k.p., polegający na tym, że przynajmniej jedna część wypoczynku będzie obejmowała nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych. Jednakże, w przypadku gdy żadna z części urlopu nie obejmuje co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych (łącznie z dniami wolnymi), akceptacja takiego wniosku pracownika o podział urlopu nie stanowi wykroczenia przeciwko prawom pracownika przewidzianego w art. 282 § 1 pkt 2 k.p., polegającego na nieudzieleniu pracownikowi przysługującego mu urlopu wypoczynkowego. Mimo iż taki podział urlopu wypoczynkowego na części jest sprzeczny z literalnym brzmieniem przepisu, to czyn ten nie wypełnia dyspozycji art. 282 § 1 pkt 2 k.p. Przyjmuje się wobec tego, iż obowiązkiem pracodawcy jest zapewnienie pracownikowi możliwości skorzystania z nieprzerwanego urlopu w wymiarze 14 dni. W przypadku, gdy pracownik wyrazi wolę podziału urlopu na krótsze części, nie można mówić o naruszeniu przepisów Kodeksu pracy przez pracodawcę.

Należy jednak podkreślić, że z uwagi na fakt, iż podział urlopu na części wymaga wniosku pracownika, warto dla celów dowodowych zadbać o pisemne wnioski w tej kwestii.

Reasumując stwierdzić należy, iż pracodawca może dokonać podziału urlopu pracownika na etapie sporządzania planu urlopów w taki sposób, aby każda z części urlopu wynosiła mniej niż 14 dni. Wniosek w zakresie podziału musi jednak zostać złożony przez pracownika. Z tego względu, dla celów dowodowych, mając na względzie zabezpieczenie interesu pracodawcy, należy zadbać o pisemne wnioski pracowników w tej kwestii.